Owen en de tekkeltjes

Hallo,

Ik heb net de tien gouden regels gelezen bij Kind en Hond.

Ik heb een zoontje van twee en drie tekkels, twee van vijf jaar en één van vier jaar. Al vanaf het moment dat ik zwanger was, kreeg ik alle zorg van mijn reutje Kanjer. Er ging geen dag voorbij zonder dat hij tegen mijn buik had aan gelegen. De twee teefjes hadden er nog geen aandacht voor. Toen Owen geboren was, hebben wij de honden steeds aandacht gegeven en erbij betrokken. Ze hebben zelfs aan de eerste poepbroek mogen ruiken. Wanneer ik niet oplette, pikten ze zelfs een poepluier. Mij is verteld, dat wanneer een hond poep opeet of er aan ruikt, dat hij het kind dan heeft geaccepteerd.

Tijdens het voeden van Owen zaten de honden er echt helemaal bovenop. Ze wilden niets missen. Wij hebben ze nooit weg gehouden bij Owen. Ze mochten hem ook likken. Waneer Owen huilde dan reageerde Kanjer erg onrustig. In het begin deden ze dat alledrie: echt hijgen. Ze leken wel overspannen. Als er visite kwam, beschermden ze Owen, Kanjer nog het meest.

Inmiddels is Owen twee jaar en het gaat echt heel erg goed. Ik las in de regels bij Kind en Hond dat wanneer het kind erg druk is, de hond in de lucht wil happen. Dit is mij ook opgevallen bij Kanjer. Ik heb een neefje van drie. Elke keer als hij bij ons is, waarschuwt Kanjer (het mannetje) hem door in de lucht te happen. Wel in zijn buurt maar niet raak. Bij Owen doet hij dat niet. Wanneer Owen aan het stoeien is, dan geeft Kanjer hem wel een snauw en rent dan weg. Maar dat is echt omdat dan zijn roedel verstoord is. Verder blijven de honden bezorgd wanneer Owen huilt, dit is echt bijzonder om mee te maken.

Ik vond het leuk om dit verhaal aan jullie te vertellen.

Groetjes,

Ramona en de tekkeltjes

Zie ook: Cindy en Phoebe en 10 regels voor Kind en Hond